باورهای بی سبب

به خر درونم
خواب آور خورانده ام
مشتِ پر
  سقط نکند خوب است
  این خیانت پیوسته
  بازنده تمام بازیهای با و بی‌ضابطه

خر، ضابطه چه می شناسد، شاعر بی حواس؟

      ش ش ش ش ش
      خرم خوابیده
خرم
گوشِ بزرگ نشنیدنها
خیال نخراشیده رویاهای دور از دست
طناب نتراشیده گنجهای مدفون

خواب می بیند خرم
خوابِ فهمیدن، شاید
شاید شنیدن
و شاید چریدن سبز کم جان مراتع عرفان

خر، عرفان چه می فهمد، شاعر بی خرد؟

     ش ش ش ش ش
     خرم خوابیده

سکوت، بکارتش را به نعره هایی که دیگر نیستند باخته
شب، دلتنگ نمی دانمهای بی تکلف شده
و خواب، مشتری باورهای بی سبب را با خود برده

     ش ش ش ش ش
     خرم خوابیده
  
خر نازنینم

بخواب

تمام بیداریهای من 

و تمام بی‌‌خوابیهای من را 
بی‌خیال

بخواب




رضا هاشمپور، پاییز 89